Υπάρχει πλέον μια αυξανόμενη τάση να θεωρούνται τα κατοικίδια ζώα πλήρη μέλη της οικογένειας. Όπως η γνωστή ασφάλιση υγείας, ο βασικός σκοπός της ασφάλισης κατοικίδιων είναι να καλύψει τα κτηνιατρικά έξοδα για το εκάστοτε κατοικίδιο ζώο σε περίπτωση ατυχήματος ή προβλημάτων υγείας. Είναι λογικό η ανατροφή ενός κατοικίδιου να επιβαρύνει την τσέπη του ιδιοκτήτη του καθώς χρειάζονται τα απαραίτητα τρόφιμα, αξεσουάρ, και φάρμακα, αλλά η εν λόγω ασφάλεια δύναται να αποτελέσει ένα χρήσιμο επιπλέον έξοδο για το κάθε κατοικίδιο.
Πιο συγκεκριμένα, αυτός ο συγκεκριμένος τύπος ασφάλισης μπορεί να καλύπτει την υγεία του κατοικίδιου ζώου και να λειτουργεί σαν ασφάλεια υγείας αλλά για τα ζώα. Ακόμη, απαιτείται ως είθισται να πληρώνεται ένα ασφάλιστρο συγκεκριμένης χρονικής διάρκειας (συν τα όρια στο ποσό που πρόκειται να καλυφθεί) και ανταποδίδει με τις καλύψεις της ασφαλιστικής σύμβασης που παρέχεται από την εκάστοτε ασφαλιστική εταιρία. Η ασφάλιση κατοικίδιων ζώων δεν καλύπτει απαραίτητα όλα τα έξοδα που σχετίζονται με την υγεία του κατοικίδιου ζώου και για αυτό υπάρχουν μερικοί διαφορετικοί τύποι ασφάλισης, καθένας από τους οποίους έχει σχεδιαστεί για να καλύπτει ορισμένα έξοδα όπως για παράδειγμα μόνο ατυχήματα (ή ατυχήματα και ασθένειες) που μπορεί να πάθουν τα ζώα συντροφιάς. Τέλος, είναι χρήσιμο να γίνει η σύναψη της ασφάλειας του κατοικίδιου όταν αυτό είναι ακόμη σε νεαρή ηλικία.
Επίσης υπάρχουν και προγράμματα στα πλαίσια των οποίων συμπεριλαμβάνονται και τα έξοδα για την προληπτική φροντίδα και διατήρηση της ευεξίας των ζώων. Εκτός από ατυχήματα και ασθένειες, λοιπόν ορισμένα συμβόλαια ασφάλισης κατοικίδιων καλύπτουν επίσης την κλοπή ή απώλεια του κατοικίδιου ζώου, τα ταξίδια στο εξωτερικό που μπορεί να κάνει με την οικογένειά του και υποχρεώσεις τρίτων σε περίπτωση που το κατοικίδιο ζώο τραυματίσει κάποιον άλλο ή καταστρέψει την περιουσία του (κοινώς αστική ευθύνη κατοικίδιου ζώου). Ακόμη, είναι εξίσου καίριας σημασίας να γίνουν κατανοητά και τα σημεία που δεν καλύπτονται γενικότερα από την ασφάλεια κατοικίδιου και τα οποία πρέπει να καλυφθούν από τον ιδιοκτήτη του εκάστοτε ζώου.
Καταληκτικά, η ασφάλεια κατοικίδιων ζώων, ακολουθώντας την λογική των ανθρώπινων νοσοκομειακών προγραμμάτων, δεν καλύπτει μεταξύ άλλων τις προϋπάρχουσες ασθένειες ή έτερα προβλήματα υγείας που μπορεί να είχε το κατοικίδιο, εξειδικευμένα τρόφιμα και συμπληρώματα διατροφής, την αναπαραγωγή και εγκυμοσύνη του, θεραπείες πάνω στη συμπεριφορά του κατοικίδιου και την περιποίησή του. Επομένως, η ασφάλεια κατοικίδιων είναι ένας τύπος ασφάλειας που έχει τις προϋποθέσεις να γίνει μια σταθερή επένδυση για κάθε οικογένεια που έχει ένα κατοικίδιο.